| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 30 | 31 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 |
| 06 | 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 |
| 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
| 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
| 27 | 28 | 29 | 30 | 01 | 02 | 03 |
Wewnętrzne piękno człowieka jesteśmy w stanie dojrzeć dopiero po czasie, gdy otworzy on niejako przed nami swoją duszę, ta wrodzona, lecz czasem ignorowana skłonność nie dopuszcza do wyeliminowania go z naszego życia i pochopnych wniosków i zdania na jego temat.. to dzięki temu nadal żywię do Ciebie sympatię.. dziękuję za zaufanie, dziękuję za ciepło, które od Ciebie otrzymuję..za miłe chwile.. dziękuję za wszystko, czego, jak ktoś kiedyś powiedział, nie jestem warta..
Boję się, tak bardzo
Nic tak nie zwala mnie z nóg jak źle zrozumiana sytuacja..
A może i dobrze?
W takim razie, dlaczego tak?
Moje mokre oczy..
Pieką od bólu zmieszanego z rozczarowaniem..
Minęła chwila.. czy już nic dla Ciebie nie znaczę?
Niegdyś tak bliska..
Teraz obojętna?
Znów wracasz do mnie skarbie
i choć nie jestem pewna, czy tego chcę,
na pewno przyjmę Cię z otwartym sercem
tylko nie czyń proszę tego znowu..
nie zabieraj mi siebie
zanim na dobre zdążę Cię poczuć..
Próbowałeś odebrać mi władzę, lecz ja ani na chwilę nie mogłam dopuścić by wyśliznęła mi się z rąk..
Chcę, byś teraz i przez całe
Życie stał mi przed oczami,
Do mnie o tak - ciało z ciałem -
Przybity, przymocowany.
Linę wezmę, wezmę gwoździ
I - tchnienie z tchnieniem, cień z cieniem.
Twej wierności chcę. Wierności!
Jak praczka silna - chcę Ciebie!
Cuda? Ja skałę uniosę
Ze źródłem - jak w dzbanku wodę.
Do mych stóp szeregi sosen
Jak trawa legną pokotem.
Nieugięta, wierność dźwignę -
Masz! Nie upuść! Wszystko Twoje!
W pończochach wzorzystych idę
Ulicą pachnącą polem.
Ludzie! Gwiazdy! Nocą wietrzną
Skąd, w jaką zmierzacie stronę?
Tak mi teraz, jakbym wieczność
Do piersi tuliła stromej.