| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 01 | 02 | 03 | 04 | 05 | 06 |
| 07 | 08 | 09 | 10 | 11 | 12 | 13 |
| 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
| 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
When you're walking in a graveyard
in a place far,far away
stop right there in the moonlight
Listen what the voices say:
"Do the Graveyard Stroll
Lose your mind and soul"
When you're walking through the city
When you're walking through the park
When you're walking in the shadows
echoes pounding in the dark:
"Do the Graveyard Stroll
Lose your mind and soul"
Going down this road for hours
and the world is passing by
I see the clouds in the distance
under the lonely sky
Do you think about me
when I'm far away?
I'll always think about you
Forever and a day
Lonely sky
It's just you I see forever
Lonely days
turn into sad and lonely nights
Don't know why
you and I can;t be together
under the sad and lonely sky
Going down this road for hours
and the world is passing by
I see the clouds in the distance
under the lonely sky
Do you think about me
when you're all alone?
Do you think about me
when I'm far from home?
Kto umrze następny
ona czy jej siostra?Kto umrze następny?Może to będziesz TyCodziennie o Tobie myślę Rozmawiam z Tobą tylko szyfremCodziennie na Ciebie patrzęZ twoich oczu płyną łzy Teraz już rozumiemTeraz wreszcie wiemTeraz już rozumiem... Twój czas się skończył Smutek na Twojej twarzyWspomnienia zakrwawionych bandażySiedzisz na parapecieZ Twoich oczu płyną łzy...W dżinsach i w swetrze
żeby powiedzieć morzu dobranoc
W wiklinowym koszu
żeby popatrzeć na gwiazdy przed snem
Twoja ślina
ma smak papierosów i wina
Już wiem na pewno
dzisiaj widzę Cię ostatni raz
Znowu widzę swoje odbicie
w Twoich oczach
Podchodzę bliżej
widzę już tylko siebie
na północy ściął mróz
z nieba spadł wielki wóz
przykrył drogi pola i lasy
myśli zmarzły na lód
dobre sny zmorzył głód
lecz przynajmniej się można przestraszyć
na południu już skwar
miękki puch z nieba zdarł
kruchy pejzaż na piasek przepalił
jak upalnie mój Boże
lecz przynajmniej być może
wreszcie byśmy się tam zakochali
a w krakowie na brackiej pada deszcz
gdy konieczność istnienia trudna jest do zniesienia
w korytarzu i w kuchni pada też
przyklejona do ściany zwijam mokre dywany
nie od deszczu mokre lecz od łez
na zachodzie już noc
wciągasz głowę pod koc
raz zasypiasz i sprawa jest czysta
dłonie zapleć i złóż
nie obudzisz się już
lecz przynajmniej raz możesz się wyspać
jeśli wrażeń cię głód
zagna kiedyś na wschód
nie za długo tam chyba wytrzymasz
lecz na wschodzie przynajmniej życie płynie zwyczajnie
słońce wschodzi i dzień się zaczyna
a w krakowie na brackiej pada deszcz
przemęczony i senny zlew przecieka kuchenny
kaloryfer jak mysz się poci też
z góry na dół kałuże przepływają po sznurze
nie od deszczu mokrym lecz od łez