Żegnaj

Wkłada igłę w żyłę
Zaprasza do siebie muzykę
Między szyją a łokciem
Melodia cicho przenika do kości

Żądza - żądza - żądza

Zamknął oczy
W jego krwi szaleje bitwa
Armia maszeruje mu przez trzewia
Wnętrzności rozgrzewają się powoli

Żądza - żądza - żądza

Nic nie jest dla ciebie
Nic nie było dla ciebie
Nic dla ciebie nie pozostanie
Na zawsze

Wyjmuje igłę z żyły
Melodia wychodzi ze skóry
Skrzypce płoną z piskiem
Harfy wcinają się w ciało

Otworzył oczy
Jednak się nie obudził...