...

Chodzę po rozpalonych kamieniach czekania,

wiedząc, że mogę spaść

na dno moich pragnień

głębokich jak paszcza lewiatana.

Czekam na twój głos,

abym mogła się go uchwycić i trwać pomiędzy ziemią a niebem.

Trwać w swojej epifanii nie czując

ani ciepła szatańskich przekleństw

ani chłodu bożej miłości.

Takie czekanie przed ołtarzem śmierci.

Taka modlitwa przy odwróconym krzyżu

- Piotrowym czy szatańskim?

Mój Anioł odfrunął na pogawędkę do innego Anioła.

A ja wiedząc, że zostałam bez nadzoru, bawię się w życie